Ви предлагам да го прочитате кога сте смирени и со отворен ум да отворите нови опсези во вашиот живот.
„Кога се споредувате со другите, ја губите својата уникатност како личност“.
Споредбата не секогаш ни носи добри работи за себе, многупати тоа го правиме со себе и со кругот што не опкружува и тоа често нè доведува до губење на довербата во себе.
Но, колку е добро да се споредуваме себеси, нашиот живот, нашите искуства со некој кој живее сосема поинаков живот од нас?… Ја додавам оваа фраза што кога ја прочитав за прв пат ја имав како обетка во увото и ја имам неколку пати поставено на вратата од фрижидерот за да не заборавам.
„Не можете да го споредувате најдоброто со другите бидејќи тие не сте вие. Тие го немаат вашето исто искуство. Тие ги немаат истите борби или твојата приказна. Сите ние имаме различен пристап до поддршка, ресурси и грижа. Сите ние имаме различни јаки страни и области за раст. Сите ние имаме различни личности и различни капацитети за стрес и болка“. – Даниел Коепке
Многу пати забораваме дека сме различни и исти во исто време и секој си го живее животот онолку колку што знае во тоа време и не треба да се обвинуваме себеси затоа што некои други чекорат пред нас, а ние сме неколку чекори зад животот е трка, но не како оние маратонски трки за тоа кој ќе ја добие големата награда, туку трка во која секој има свои предизвици за животот што му е даден, па затоа не е толку добро да се споредуваш со другите. Има некои случаи кога туѓите животи не инспирираат, можеби нè тераат да го сакаме секој дел од себе со она што ни го донел животот, но најчесто гледам споредби кои се прават за да се чувствуваме лошо, кога сте во оваа ситуација. добро е да се потсетите дека во секое време давате се од себе со она што го знаете. Не се осудувајте за тоа.
Некои епизоди како оваа ме потсетуваат зошто морам да го напишам овој блог – тука имам шанса да ве запознаам со луѓе кои навистина можат да го променат начинот на кој размислувате, а со тоа и вашиот живот.
„Прифаќањето себеси може да биде тешко, но не и толку тешко за да го поминеме животот бегајќи од тоа. Прегрнувањето на нашите слабости е опасно, но не е толку опасно за да се откажеме од љубовта, припадноста и радоста – искуства кои не прават поранливи*. Само кога ќе бидеме доволно храбри да се соочиме со темнината, ќе ја откриеме бесконечната моќ на нашата светлина“. – Брене Браун
Брене е една од највлијателните луѓе. Кога ја запознав преку говорот на Тед кој зборуваше за ранливоста, таа ми помогна да знам, разберам, прифатам, ценам и да бидам малку горд на себе, најдоброто и најмалку што имам. Таа е професорка на Универзитетот во Хјустон, каде што околу 20 години се занимава со истражување за срам, храброст, емпатија и ранливост.
Нејзините книжарници се инспирација, таа проповеда во книгите и говорите што ги држи дека е важно да се прифатиме себеси, нашата историја, од каде потекнуваме, културата, општеството, семејството, сето она што можеби ни влијаело во минатото. Ако не го прифатиме, секогаш ќе останеме во темнина. Делумно. Ова има две страни на медалот – За среќа или за жал, некои од нас биле малтретирани во детството и тоа често било надвор од наша контрола, со други зборови, животот го започнуваме неколку чекори зад другите. Ова секогаш доаѓа како резултат на местото каде што живееме и луѓето со кои сме израснале, кои често не ни ги нудат можностите што ги бараме (или мислиме дека заслужуваме?), или како резултат на семејството кое не израснало.
Зошто е важно да не се споредуваме? Многу едноставно:
- Споредбата со другите не прави да се чувствуваме лошо за себе и ја намалува нашата самодоверба, а како резултат на тоа ги мериме нашите достигнувања со туѓ аршин. И ние живееме живот не во мир со самите себе.
- Ве тера да не сте благодарни за работите што ги имате и за личноста што сте, затоа што секогаш внимавате да личите на другата личност, бидејќи она што го гледа другиот изгледа дека е подобро од личноста што сте вие.
- Те прави да не бидеш вистинскиот, туку копија на другиот, што колку и да се трудиме да бидеме како другиот, секој ден губиме дел од себе што ме прави единствена од другиот.
Се надевам дека сте барем 10% убедени дека да се прифатите себеси и да не се споредувате со другите е благослов сам по себе.
Верувам дека тоа е доволно за денес. Се обидов да допрам до твојата свест без да ги разубавувам нашите делови или нашите искуства што ги криеме со сета сила во себе.
Многу е тешко кога си дозволуваме некој да дојде и да ни ги посочи недостатоците, но кога ќе почнеме да ги прифаќаме и поседуваме, тие стануваат наше најсилно оружје.
Сега заклучувам со ова, ви посакувам ден исполнет со свесност и добрина.
Важно е она што го знаеме, но повеќе е важно кои сме. – Брене Браун
Авторка: Ирфете 🌻, практикантка при НСРР